Van "Glaciers" tot "Whales"

Punakaiki, Pancake Rocks en Paardrijden 1 t/m 3 december

Robbert & Myrna zaten te denken, wat voor mooi verhaal ze jullie dit keer zouden schenken...speciaal voor Sinterklaas een extra lange editie, niet in rijmversie, maar wel vol aktie...

Na onze geweldige helikoptervlucht in Makarora zijn we via de ruige West Coast vertrokken naar Franz Josef. Op onze reis passeerden we nog een Nationaal Park met een lange wiebelbrug die over een wild stromende rivier ging. Dit was best spannend. Er mochten ook absoluut niet meer dan 4 mensen op de brug lopen. Vervolgens aangekomen in Franz Josef. Een aardige plaats waar alles om de Franz Josef Glacier draait. Veel mensen komen hier om een heli-hike te ervaren. De helicopter zet je dan boven op de gletsjer af om vervolgens met een gids over het ijs naar beneden te lopen. Ook ons leek dit leuk, maar aangezien de weersvoorspellingen slecht waren zijn we niet gegaan en zijn we naar de voet van de gletsjer gewandeld. Bijzonder aan de Franz Josef Gletsjer is dat hij midden in een tropisch regenwoud ligt. 's avonds lekker pannekoeken gebakken, aangezien we de volgende dag naar de Pancake Rocks gingen.

Op weg naar Punakaiki hadden we slecht weer, maar desondanks was het toch een prachtige rit langs de West Coast met af en toe een waarschuwingsbord voor overstekende pinguins... Aangekomen in Punakaiki hadden we weer een sfeervol huisje midden in het regenwoud, uitkijkend op de zee... Het hoogtepunt van Punakaiki zijn de Pancake Rocks. Limestone rotsen die op stapels pannekoeken lijken. Ook heb je hier blowholes waar de zee met kracht het water uitspuugt. Dit viel een beetje tegen, maar het was toch weer een mooie wandeling.
De eigenaren van onze cottage bezaten ook 19 paarden en organiseren 'Horse Treks'. Je begrijpt ik zat de volgende dag op een paard! Ondanks dat het regende was het enorm gaaf. Toen ik vertelde dat ik al aardig wat jaren reed kreeg ik een pittig Arabiertje en ben ik alleen met hun dochter (net zo oud als ik) de prachtige omgeving ingegaan. Veel gegallopeerd. Langs watervallen en door rivieren. En ondanks dat het regende was het zo sprookjesachtig, misschien maakte de regen het zelfs nog wel mysterieuzer. Ik voelde me af en toe net Lord of the Rings! Ik leek in die kleding dan ook wel een beetje op een hobbit....

De natuur in Punakaiki is prachtig, maar het plaatsje zelf stelt eigenlijk niet zo veel voor. We hadden dus ook zin in onze volgende bestemming (Kaikoura) waar we walvissen zouden gaan spotten. Alhoewel ik het liefste op mijn paard verder was gegaan...


Dooo youuuuu speaak whaaaalee? Kaikoura 3 t/m 6 december

Vertrokken vanuit Punakaiki met 9 graden en regen, kwamen we die namiddag geheel vrolijk aan op onze bestemming in Kaikoura (24 graden en zon). Helaas bleek al gauw dat onze accomodatie overboekt was en dat we naar een andere B&B zouden gaan. Waar we nu zitten betreft de hele onderverdieping van een groot huis en het lijkt of oma hier net vertrokken is. Er staan ook nog foto's... Toch is het weer een prima bestemming. De eigenaren wonen boven en zijn erg aardig. 'S avonds waren we uitgenodigd door Michiel, Carin en de kids voor een etentje. Best apart om elkaar aan de andere kant van de wereld te ontmoeten. Het was erg gezellig en we hadden veel ervaringen uit te wisselen. Ook de kids hebben al heel wat meegemaakt. Waar zij de volgende dag vertrokken naar onze eerste bestemming Akaroa, hadden wij een Whale watch geboekt.

Aangekomen bij Whale Watch Kaikoura werd er een 'Strong Sea Sickness Warning' uitgegeven. Er waren golven van 2,5 tot 3 meter hoog. Ik (Myrna) kreeg meteen een deja-vu van de snorkeltrip naar Lady Musgrave (Australië) waar ik het grootste gedeelte van de tijd over de reling hing. Men waarschuwde dat je nu nog af kon zeggen en ik begon steeds meer te twijfelen, bovendien was ik nu al misselijk voor we überhaupt weggingen. Uiteindelijk op het laatste moment besloten om toch niet mee te gaan. Dit keer wilde ik niet alleen de reling van dichtbij zien, maar ook echt een walvis.
Vanochtend wakker geworden (5 dec) zag ik meteen dat de zee een stuk rustiger was vandaag. Dus gingen we weer informeren of we nog mee konden. Ondertussen was het ook beter weer dan gisteren. Het bleek dat er nog plek was en daar gingen we. Al na een half uur varen spotten we de eerste 'Sperm Whale'. Wat een enerme apparaten en dan te bedenken dat je aan de oppervlakte nog maar zo'n 10 % van het hele beest ziet. Vervolgens zagen we er nog een. Het was zo gaaf. Bovendien waren enorme albatrossen met een vleugelspanwijdte van zo'n 4 meter die om ons heen cirkelden. Ik was zo blij, want ik was helemaal niet misselijk en uiteindelijk hadden we toch nog de walvissen gezien waar we ons zo op verheugd hadden. Maar dat was nog niet alles.

De terugweg was nog veel gaver! We kwamen in een groep Dusky dolfijnen terecht. Deze dolfijnen vind je alleen hier rond New Zealand. We wisten niet waar we kijken moesten het waren er zoveel, wel over de 200. Zo ver als je kijken kon dolfijnen. Naast en onder de boot. Moeders met babydolfijnen en sommige gaven hele shows weg. Driedubbele salto's achterwaarts ze gingen helemaal uit hun dak en wij dus ook. Verder zagen we nog grote zeeleeuwen. Eentje was lekker aan het zonnen in het water, de ander had net een barracuda gevangen en was daarmee aan het vechten... En het was allemaal zo dicht bij. Je kon ze gewoon bijna aanraken. We hebben dus toch nog een onvergetelijke Whale watch gehad. Een beter Sinterklaascadeau hadden we ons niet kunnen wensen! Iedereen ook nog een hele fijne Sinterklaasavond gewenst!

Liefs Robbert & Myrna