Kennismaking met de Maori's

Met lichte spierpijn in de benen en met veel leuke herinneringen zijn we 15/12 (weer in de regen) vertrokken naar onze volgende bestemming, Rotoiti. De tocht begon prachtig, tot aan de Cold Dessert. Hier zakte de temperatuur snel tot 10 graden en reden we in dichte mist met veel regen, kortom een barre tocht. Tegen onze verwachting in (je verkijkt je continu op de afstanden) was het toch weer een *&%^-eind rijden.

Onderweg zijn we gestopt bij de Huka Falls, een supersnelle stroomversnelling met waterval. Daarna zijn we doorgereden naar Rotorua, een belangrijk knooppunt op het Noordereiland. Wij vonden het een saaie stad, een soort aaneenknoping van slecht onderhouden Engelse Highstreets...misschien kwam het ook door de regen. Verder stinkt het hier, omdat je in een gebied bent met overal thermische bronnen en natuurlijke "mud-pools". Na een lange zoektocht maakte de aankomst bij ons huisje alles goed, werkelijk prachtig. Een groot huisje, direct aan Lake Rotoiti waar veel zwarte zwanen zwemmen. We hebben een bordje pap genomen en zijn vroeg gaan slapen. De volgende dag zijn we na een heerlijk ontbijt een kop koffie gaan drinken bij de eigenaren (die wonen boven het huisje). Het was net te koud om met hun kano's het meer op te gaan, maar prima weer om naar hun geheime "hot-pool" te wandelen, bovenop een waterval. Via een door hen gemaakte kaart moesten we het kunnen vinden.

Na 15 minuten door een woud van takken en prikkelbosjes te hebben gelopen zagen we de waterval...prachtig! Maar wat een lucht...en nu kwam het moeilijkste gedeelte: de waterval beklimmen. Bovenop de waterval vormen de stenen een perfect bad, echt bizar. Het water was erg warm (+/- 40 graden) en heerlijk doordat het stroomde.
Echt een ervaring die we nooit meer vergeten...

's Avonds is ons Maori-avontuur begonnen met een dinner-show en rondleiding in een soort Zuiderzee-museum, maar dan van een echte Maori familie. We hebben een rondleiding gekregen door het bos en gezien hoe ze het eten bereiden, en naar een show vol dans en muziek gekeken (incl. het bekende rugby-dansje, zie filmpje!). Daarna hebben we heerlijk gegeten en zijn we in het donker nog een keer het bos ingegaan en hebben we glimwormen gezien, echt grappig om te zien.
De volgende dag moesten we alweer vroeg op om naar het Te Urewara National Park te rijden, waar we zijn opgehaald door een lid van de plaatselijke Maori-tribe. Samen met hem en zijn zoon zijn we daarna door het prachtige regenwoud gelopen met bomen van 1000 jaar oud en > 60m groot! Ook hebben zij ons meer verteld over de gebruiken van de Maori en de functies van alle planten. We hebben ook een plant geproefd die naar peper smaakte (erg sterk). Midden in het bos hebben we met hun geluncht en daarna zijn we doorgereden naar hun huis. Hier zijn zij samen met onze reisagent een project gestart om nieuwe bomem te planten, omdat er zoveel gekapt wordt. In hun tuin van 500 ha (1000 voetbalden!!!) groot hebben we de bomen geplant, erg bijzonder.
De eerste boom hebben we "Eduardo del Árbol" genoemd (zoek maar op Es ;).
Hopelijk groeien deze uit tot de bomen die we die middag hebben gezien. In ieder geval hebben we een goede reden om nog eens terug te komen! We hebben een officieel certificaat gekregen en zijn altijd welkom op de grond.

Het was een hele leuke dag en (again) moe maar voldaan zijn we aangekomen bij ons huisje en de volgende dag moesten we helaas alweer verder. Jammer genoeg was er geen tijd meer om te kanoen...Op zoek naar de zomer zijn we vol goede moed vertrokken naar Cook's Beach, Coromandel!

Liefs,

Robbert & Myrna

PS: Allemaal weer bedankt voor de leuke reacties, vooral blijven doen, we genieten daar erg van.